Θύμα άγριου ξυλοδαρμού 30χρονος στο Ρέθυμνο
Μόνο δολοφονική μπορεί να χαρακτηριστεί η επίθεση σε βάρος ενός 30χρονου το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής στην παλιά πόλη.
Τρία άτομα με ακάλυπτα πρόσωπα επιτέθηκαν στον νεαρό και σε ένα φίλο του την ώρα που επέστρεφαν στο σπίτι και κατάφεραν να του προκαλέσουν σοβαρά τραύματα στο κεφάλι. Ο 30χρονος έχει χτυπηθεί με μένος στο κεφάλι και το πρόσωπο, το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου Ρεθύμνου του έκανε τουλάχιστον 8 ράμματα στο βλέφαρο και τα ζυγωματικά, έχει δύο μεγάλα αιματώματα και στα δύο μάτια και το ένα μάτι κλειστό από τις μελανιές.
Αν δεν έβγαιναν στα παράθυρα κάτοικοι της περιοχής να δουν τι συμβαίνει και να τραπούν οι δράστες σε φυγή, ίσως τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί πολύ χειρότερα από έναν σοβαρό τραυματισμό.
Για την απρόκλητη αυτή επίθεση διενεργείται προανάκριση από τις αστυνομικές αρχές, το θύμα όπως και ο φίλος του έχουν δώσει κατάθεση και περιγραφή των άγνωστων σε αυτούς δραστών από την πρώτη στιγμή, ενώ έχουν γίνει προσαγωγές υπόπτων και το θύμα έχει κληθεί για τη διαδικασία αναγνώρισης των δραστών. Ήδη έχει αναγνωριστεί ο ένας απ’ τους δράστες, ο οποίος και κρατείται και αναζητούνται οι άλλοι δύο.
Ο νεαρός που δέχθηκε την επίθεση, μένει κατ’ επιλογήν τα τελευταία χρόνια στο Ρέθυμνο έχοντας ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και εργάζεται στον τομέα του τουρισμού.
Ο ίδιος δηλώνει πως δεν μπορεί να γνωρίζει το λόγο για τον οποίο έγινε στόχος από άτομα τα οποία δεν γνωρίζει, και αν αυτό σχετίζεται με τη σεξουαλική του ταυτότητα. Ξέρει πάντως, όπως λέει, ότι παλαιότερα ήταν συχνά τα περιστατικά που «αν συνδεόταν η εμφάνισή σου με ιδεολογικές πεποιθήσεις ή σεξουαλικό προσανατολισμό, μπορούσαν να σου επιτεθούν ρεθυμνιώτες. Νόμιζα όμως πως αυτό έχει αλλάξει», μας είπε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που στο Ρέθυμνο συμβαίνει τέτοιο βίαιο και απρόκλητο περιστατικό από άτομο ή ομάδα ατόμων με «στόχο» το διαφορετικό. Αντίθετα, έχουμε πολλές φορές γίνει γνώστες και αποδέκτες καταγγελιών βίαιων επιθέσεων. Είτε πρόκειται για αλλοδαπούς, είτε για μέλη της γκέι κοινότητας, είτε για φοιτητές από τον αριστερό ή αντεξουσιαστικό χώρο. Πολλά περιστατικά έχουν καταγγελθεί στην αστυνομία, άλλα δεν έχουν καταγγελθεί επίσημα, γεγονός όμως παραμένει ότι υπάρχει μια εγκληματική δραστηριότητα με αυτό το προφίλ, κυρίως από νέους ανθρώπους, το οποίο αποτελεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και στο οποίο μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί η δέουσα σημασία.
Το περιστατικό
Σύμφωνα με την μαρτυρία του θύματος στην Κρητική Επιθεώρηση ήταν περίπου 2.30 τα ξημερώματα που επέστρεφαν στο σπίτι ο ίδιος μαζί με έναν φίλο του και αφού είχαν αγοράσει σάντουιτς τα οποία έτρωγαν στη διαδρομή. Στη γωνία Πατριάρχου Γρηγορίου και Δημακοπούλου είδαν τρία άτομα να κατευθύνονται προς το μέρος τους και άκουσαν κάτι σαν «να σταματήσουμε». Επιτέθηκαν και στους δύο και ο ένας κατέφερε να διαφύγει, όμως τον 30χρονο τον έβαλαν στην κυριολεξία κάτω και τον χτυπούσαν με μπουνιές και με στόχο μόνο το κεφάλι.
«Επιτέθηκαν πρώτα στο φίλο μου και τον έριξαν πάνω σε ένα πεζούλι, χτύπησε αλλά μπόρεσε και σηκώθηκε και έτρεξε. Μου επιτέθηκαν στη συνέχεια οι δύο και με χτυπούσαν στο πρόσωπο, ο τρίτος κυνήγησε το φίλο μου, όταν κατάλαβε όμως ότι δεν θα τον έφτανε, γύρισε πίσω και μου επιτέθηκε και αυτός. Τα χτυπήματα είναι μόνο στο κεφάλι, δηλαδή η επίθεση ήταν καθαρά δολοφονική. Μια μόνο μπουνιά στο κεφάλι αν είναι σε λάθος σημείο μπορεί να σου κοστίσει τη ζωή. Εγώ προσπάθησα να καλυφθώ όπως μπορούσα, αλλά τα χτυπήματα ήταν ανελέητα», είπε ο ίδιος περιγράφοντας το περιστατικό.
«Θεώρησαν ότι είμαστε ευάλωτοι»
«Νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι ήθελαν να “εκτονωθούν: εκείνη την ώρα. Μας είδαν στο δρόμο να περπατάμε, τρώγαμε, μπορεί να σκέφτηκαν ότι είμαστε ζευγάρι και μας επιτέθηκαν γιατί θεώρησαν ότι είμαστε ευάλωτοι.
Αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη νοοτροπία που έχουν μεγαλώσει αυτά τα παιδιά, ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι γύρω τους οι μη κρητικοί, αυτοί που δεν είναι “δικοί” τους, οι διαφορετικοί, μπορούν να θεωρηθούν αντικείμενα και μπορούμε να τα κλοτσάμε, να τα χτυπάμε».
Οι δράστες της επίθεσης σύμφωνα με τον ίδιο τού είναι παντελώς άγνωστοι, δεν έχουν συναντηθεί ποτέ.
Σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση ο ίδιος, δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει αυτό που του συνέβη. «Δεν είμαι από το Ρέθυμνο, τέλειωσα το μεταπτυχιακό μου εδώ και είναι επιλογή μου να ζήσω και να εργαστώ εδώ. Μάλιστα βγήκαμε 2 η ώρα τη νύχτα βόλτα στην παλιά πόλη για να δείξω στο φίλο μου που με επισκέφθηκε από το Ηράκλειο, την ηρεμία και την ασφάλεια που νιώθει κανείς περπατώντας στα στενά της παλιάς πόλης. Η κουβέντα μας στην επιστροφή ήταν ακριβώς αυτή».
Δριμύ κατηγορώ του πατέρα του θύματος
Έντονα ανήσυχος αλλά και με φανερή τη δυσαρέσκεια και τον θυμό του για την επίθεση που δέχτηκε το παιδί του στην πόλη που ήρθε να σπουδάσει, επικοινώνησε με τα «Ρεθυμνιώτικα Νέα» ο πατέρας του θύματος, απευθύνοντας δριμύ κατηγορώ σε όλους εκείνους που παριστάνοντας, όπως είπε, τους λεβέντες και τα παλικάρια, επιτίθενται χωρίς κανέναν λόγο σε όποιον βρεθεί μπροστά τους.
«Θέλω να μάθω το γιατί. Γιατί συμβαίνουν αυτά στο Ρέθυμνο; Γιατί μια μειοψηφία τρομοκρατεί και δέρνει όποιον του κάνει κέφι; Στέλνουμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν και νιώθουμε πως είναι απροστάτευτα. Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό. Ζούμε με τον φόβο μην σκοτώσει κανείς τα παιδιά μας. Το δικό μου παιδί δεν πείραξε κανέναν. Είναι άριστος, κάνει διδακτορικό, έχει στόχους στη ζωή του, είναι φιλήσυχος.
Όπως περπατούσε στον δρόμο ο γιος μου του επιτέθηκαν άναντρα και αναίτια. Τον έβαλαν κάτω και τον χτυπούσαν ανελέητα τρία άτομα. Δεν ήξερε κανέναν από τους τρεις. Την επόμενη φορά τι να περιμένω; Να θρηνήσω τον γιό μου;
Κάποιος από το Ρέθυμνο να μου εξηγήσει το γιατί. Ποιοι είναι αυτοί που κάθε τόσο κάνουν τους παλικαράδες ανενόχλητοι; Σε ποιο μεσαίωνα ζουν όλοι αυτοί που βγαίνουν στον δρόμο και δέρνουν φοιτητές; Δεν είναι η πρώτη φορά, γνωρίζω ότι έχει συμβεί επανειλημμένα, θυμόμαστε ότι κάποιος έφτασε μέχρι δολοφονία φοιτητή για το τίποτα.
Θέλω να το γράψετε αυτό: Γιατί μας σκοτώνετε τα παιδιά μας; Ξέρω πως δεν είναι αυτή η Κρήτη. Αλλά κάποιοι φταίνε γι’ αυτή την κατάσταση και δεν πάει άλλο.
Μπορώ κι εγώ να αυτοδικήσω. Αλλά δεν θέλω να κάνω τον παλικαρά. Θέλω όμως να αναλάβει καθένας την ευθύνη του και να σταματήσει στο Ρέθυμνο αυτή η κατάσταση».
